Moja pasja , moje zainteresowania !

noi panowie zaspali ! a narzekaja na kobiety że nie maja czasu i nic nie piszą!

Witam
Nic nie zaspali tylko trochę ciepła sprzyja do prac na działeczce.Kiedyś ogródek przydomowy to była moja pasja.Cieszyłem się każdym krzaczkiem który posadziłem razem z żoną.Niestety przez dziwne zbiegi okoliczności ogródek zaczął mnie przerastać bo miałem dla mojej pasji coraz mniej czasu a raczej wymieniłem ją na inne zainteresowania.Teraz mam czas na uregulowanie i tego.Powoli wraca do świetności ale to wymaga tak jak ja pracy ja nad sobą i ogródeczkiem.Dostrzegam na nowo jak przyjemnie jest coś zrobić i teraz wspólnie z żoną.Przyjemnie jest patrzeć jak coś rośnie i powstaje z niczego a raczej z tego co odpuściłem.I czy nie można tego przyrównać do siebie jak ten ogródek tak i ja powoli dochodzę do stanu używalności .I teraz na nowo dostrzegam jak w koło jest pięknie.Dziś sobota i też coś myślę zrobić dla natury a jak ładna pogoda to wybrać się gdzieś w plenerek po całym tygodniu zasuwania do czego i Was zachęcam.

witam wszystkich, oj praca na działeczce to suuper sprawa, ja też dziś przeplewiałam jarzynki, które wschodziły typu rzotkiewka która już weszła i sałatka która juz też już weszła, noi piękne truskawki które juuz pięknie kwitną, więc już zaniedługo będą owoce! pozdrawiam wszystkich, dobranoc!

Niestety mam a mało miejsca na warzywka natomiast kwitki i krzewy zawładnęłu moją działką.Bardzo piękny mam złoty deszczyk ale to chyba tylko przez to że tego roku nie gołociłem go po pijaku jak zwykle myśląc że jestem najlepszym ogrodnikiem.A mówiła mi żona NIE PRZESADZAJ Dziś troszkę pogoda posmutniała ale nie ja po ostatnoch zawirowaniach w moim życiu i trzeżwieniu czuję się dziś jak młody bóg.I zaraz obiadek i spacerek z żonką.I co da się da się .SMACZNEGO .

Podobnie i ja wypoczywam. Trochę się zaziębiłem i nie mogę za bardzo mówić. Od poniedziałku ostro do pracy. Okolice Dobczyc , Bochnia I Borek. Szczęście że Grzegorz mi pomaga. Martwię się bo mam dzisiaj stan podgorączkowy. Wczoraj na działce ognisko było b. duże. Porządki po zimie. Do koszenia ok. 40 arów trawa praktycznie już się nadaje. Kiedy ja to wszystko ogarnę?

Jestem po paru dniach milczenia.Jakoś powiem nie za bardzo chciało mi się klepać w klawiaturę.Jednak dziś leżę sobie /a miałem być w pracy/ i odpoczywam.Moje "planiki" znów się posypały.Leżeć i tylko do ubikacji pozwolono wyjść.Po biopsji/tak się chyba to "usrajstwo" fachowo nazywa/ jakoś nawet czułem się w miarę i miałem być dziś już w pracy-musiałem odpuścić./syn pracuje na mój rachunek-czyli za mnie/.Nie jestem w stanie na jakiś czas/podobno co najmniej tydzień/ nawet dźwignąć wiaderka z wodą-zakaz.Plecy po wkłuciu w kręgosłup zielone,kurcze nawet nie bolało i wkłucia były trzy a plery kolorowe zielono czarne.Nie bolało bo nawet nie wiedziałem a podano mi zastrzyk przeciw bólowy tzw "głupi jaś".I działał bardzo długo bo z 12 godzin,po tym czasie niestety chodziłem po ścianach.Zmiana całkowita lekarstw,jedynie ciśnieniowe zostały.Teraz kapłem się że nie tu miałem umieścić ten wpis-sory.I " spadam" do siebie

Mało piszę , bo Grzegorz tak szybko i dobrze pracuje , że nie nadążam z zaopatrzeniem i zamówieniami. Oczywiście żartuję, choć sporo prawdy w tym jest. Mam teraz sporo zamówień i pracuję od rana do wieczora i teraz jeszcze przez komputer zakupy , zamówienia i rachunki i inne. Kolorowy zawrót głowy. Pewnie się sytuacja niebawem ustabilizuje. No cóż , dla mnie to teraz okres żniw. Laku , stan na Lubaszową pełny i jeszcze trochę. Z Libiąża dzwoniła ( nie pamiętam imienia ) i dopytywała o miejsca. Marek już nie dzwoni. Robert nie bierze ich zapisów na poważnie , bo mamy już doświadczenia , że zostawały 2 , 3 pokoje wolne a odmawialiśmy innym. Jak przyjadą to zawsze coś wymyślimy i bez zakwaterowania nie zostaną. Zdrowiej i szykuj się na spotkanie , tak długo wyczekiwane.

Pracowity tydzień I pracą na działce postanowiłem uczcić Święto Pracy. Dla mnie i Grzegorza to wartość , na której budujemy swoją trzeźwość. Niestety , zasadziłem brzozę, taką na kiju i jodłę koreankę oraz cebulę w warzywniaku. Deszcz zmusił mnie do zjazdu do domu i odpoczynku w rodzinnym gronie. Jutro sobota i nie mamy wolnego . Zakładamy nowe ogrody i nasadzenia nie mogą czekać. Grzesiu złapał bakcyla, podgląda wszystko co robię i ma plany na ogród w domu. Jednym słowem , uratował mi początek sezonu, swoją pracą i z zaangażowaniem. U Laka też możemy zrobić ogródek i u Piotra też. Czekamy tylko na sygnał.

Tak ten dzień wolnego to się przydał ja także ambitnie działałem a trawa to faktycznie teraz koszę co tydzień i zaczyna to wyglądać jak trawa w ogródku a nie na łące.Jak się dba to się ma.Niestety mi też deszcz pokrzyżował trochę plany.Żałuję tylko że w nich nie wziąłem pod uwagę planu rezerwowego.Córka namawiała mnie na kopalnię ale wolałem na polku spędzić czas a okazało się i tak siedziałem w domu.No ale nic straconego jak mi opowiadała jakie są nowe atrakcje w kopalni to mi żal było i w najbliższym czasie muszę tam się wybrać bo jak to mówią szewc w dziurawych butach chodzi.Ja niestety też ma przerwany majowy wypoczynek pracą właśnie się powoli zbieram ale może nie będzie tak żle.Co do ogródka to też łapie wygląd i cieszy oko.

witam panów, cóż ja moge ciekawego poopowiadać, w patek byli u nas rodzice i damanu. tato jak sie wzioł za koszenie , tak by całą wieś wykosił, dobrze że mu sie paliwo skończyło, a mamuśka jak wpadła do plewienia ogródka z kwiatkami, tak sie kobitka rozpędziła że wylądowała aż w truskawkach, i szło jej całkiem dobrze,a damianu sie wyszalał z mikusiem za wszystkie czasy, czyli ogólnie wieś im służy.taki mały relaksik przed naszą uroczystością rodzinna, sie im przydał, na luzie bez pośpiechu, a na drugi dzień na poprawke na swojedziałki pojechali! pozdrawiam gorąco i życze miłych snów, oraz miłego pobytu w lubaszowej!

I tak trzymać.Muszę pogadać z TATĄ Marianem skoro tak lubi kosić by na jakiś dzień czy dwa wpadł i u nas troszkę pokosił.0,5 hektara powinien się uwinąć raz dwa /Żart oczywiście/.Choć z chęcią bym ugościł "Dąbrowę Tarnowską" u siebie na jakimś grilu czy pieczonych.Zastanawiam się czy mógłbym mieszkać dziś w mieście Nie na pewno nie,nie dałbym rady.Nieraz jadę do siostry i ją podziwiam -jak tak można żyć.Blok przy bloku,na ławeczkach kumy i kto przechodzi muszą wiedzieć kto i co to było.Masakra jakaś.No cóż pewnie kwestia przyzwyczajenia-a pomyśleć że jeszcze z 20 lat temu chciałem też mieszkać w bloku.Podobno starych drzew się już nie przesadza,na szczęście-nie grozi mi to.Pozdrawiam Kasiu,pozdrów Damianu,Mikołaju i całą resztę.Pozdrawiam.

dokładnie, tak właśnie jest mieszkać niestety w bloku, jest sie obgadanym, bez świadomości o tym , a kumki, no cóż! co one mogą począć, tylko mieszać w życiu innych, a nie w swoim, bo naj lepiej widzieć u drugiego chwasty w ogódku, a nie u siebie! tata jest niezł , jesli chodzi o koszenie! pozdrawiam!

Chhhhmmmm.Pisze Kasia:"tata jest niezły,jeśli chodzi o koszenie".Ciśnie mi się pytanie na usta,co mają oznaczać słowa "jeśli chodzi o koszenie-a reszta?" Jestem upierdliwy,upierdliwy jestem-wiem o tym,o tym wiem. Pozdrowionka

o te mój tata!!!!!!!!!!!!!!!! fizycznie koszenie trawy wtym jest dobry, a w życiu???też daje rady z koszeniem! wiadomo o co chodzi!jak coś powie to konkretnie, że w pięty wchodzi!tata sie nie czai!ma mocny charakter!małe conieco mam po nim!ale tylko małe co nieco, bo reszte mnie życie uczy! a przed genami człowik nie ucieknie POZDRAWIAM!

jak przetłumaczyć alkoholikowi że jest kompletnym dnem!?

w sumie może udowodnić!? i by szybciej zrozumiał!

Nie wiem o co Ci chodzi Kasiu,te ostatnie dwa wpisy jakoś oderwane z kontekstu.Udowodnić alkoholikowi że jest kompletnym dnem?.Dla czego,tak uważasz?.Czyżby my wszyscy którzy mówimy że jesteśmy alko jesteśmy dnem,niczym?.Myślę jednak że chodzi Ci o pijących alkoholików.Jednak tu z Tobą nie mogę się absolutnie zgodzić.Moja droga ja już pisałem na ten temat,alkohol jest tylko symptomem naszej choroby-sedno jest zupełnie gdzie indziej.Nie nazywaj "dnem" drugiego człowieka,bo alkoholik to też człowiek,i w zasadzie 90% wielce poraniony w młodości,nie dający sobie w dalszym życiu rady,alkohol stał się np dla mnie wybawieniem,nagle sięgając po niego stałem się silny,pewny,wszechwiedzący,a że to nie była prawda to piłem jeszcze więcej,jeszcze więcej się okłamując,siebie i innych.Dnem uznać siebie,dla mnie to nic,plułem co rano po przepiciu w lustro i skurwy.. do tego w lusterku to było małe co nieco co myślałem o sobie.Trzeźwieni9e nie polega na tym by tylko przestać pić,niestety.Można tak zwanie nie pić a być pijanym przez resztę życia nic z sobą nie robiąc.I być jeszcze gorszym sk...m nie pijąc.Dziś wiem że gdybym nie zapił po latach pewnie bym dalej się okłamywał,dalej chciałbym rządzić całym światem,a drugi człowiek który miałby inne zdanie niż ja byłby dla mnie /nie napiszę czym bo nie wypada/.Ja dziś nie mogę powiedzieć komuś kto pije że jest dnem,nie mogę bo już tak nie myślę.To chory człowiek nie dający sobie rady z emocjami,i alkohol uśmierza jego ból,i nie dopuszcza myśli do siebie że rani innych,najgorzej tych których kocha.Wiem że ciężko Ci to zrozumieć,wiem że nie zgadzasz się ze mną,i nie zgodzisz pewnie do końca.Widzisz miałem to szczę ście że trafiłem na kobietę/moją żonę /która też wyszła z domu alkoholowego gdzie ojciec pił jak szewc/nie ubliżając szewcowi/,gdzie mama a moja teściowa była i jest do tej pory osobą współuzależnioną.A moja żona jeszcze z 8 lat temu bała się jej oceny.Jest już inaczej,nie boi się wymówek swej mamy,nie boi się krytyki z jej strony-dlaczego?.Bo wreszcie nie pozwala sobą manipulować,nie pozwala sobie już na krytykę z jej strony.I wiem że gdybym zamieszkał wraz z teściami/teść popełnił samobójstwo/ to dziś na pewno nie bylibyśmy już dawno małżeństwem-Dlaczego.No właśnie dlatego że byłbym dla niej dnem,nikim zachlanym dupkiem,a moja Perełka uwierzyła by w to,tak jak uwierzyła w to moja teściowa słysząc takie słowa od swej matki,a mój teść dla niej był właśnie nikim,dnem zachlanym suk...nem.On nie dał sobie rady,nie wytrzymał -odszedł.Moja żona zmieniła stosunek do mnie do innych alkoholików kiedy poszła po pomoc do Al anon, poszła na terapię i zrozumiała że ja,że jej ojciec a mój teść niczemu nie jesteśmy winni.Jemu się nie udało,strach przed nowym innym życiem nie pozwolił mu się zmienić.Ja zdobyłem się na ten krok,chciałem,chciałem zobaczyć jak to jest być wreszcie sobą być człowiekiem trzeźwym/czyt trzeźwo myślącym/.Wiele upokorzeń przeszedłem wiele musiałem przejść by wreszcie paść na kolana i powiedzieć ja tak już nie chcę.I nie napiszę że mnie się udało,bo to nie jest wygranie w totolotka,wiele musiałem włożyć sił,wiele odrzucić,wyprzeć z siebie pychy,zarozumialstwa,wielkiego chorego ego,wielkiego chorego ja,i dalej pracuję nad sobą i będę pewnie "pracował" do końca życia,ja jednak już tak chcę-nie muszę a chcę.Dziś mamy siwe głowy idziemy nieraz ulicą i trzymamy się za ręce,już nie unikamy siebie,przytulamy się,rozmawiamy,razem podejmujemy decyzje-żyjemy,późno już 35 lat w tym roku naszego małżeństwa,i dziś słyszę że Perła nie uważa tych dni jak piłem za całkiem stracone,i że nie chciała by nic już zmieniać w naszym życiu.Warto trzeźwieć,warto było stać się alkoholikiem by zostać człowiekiem i kochać,kochać drugiego człowieka,nawet tego który mi kiedyś wyrządził krzywdę.Wiesz kiedy dotarłem do swego dna?.Wtedy kiedy ostatni raz zapiłem i moja Zona siedząc przy mnie na łóżku spytała a raczej powiedziała-:ja Cię tak bardzo kocham, nie wiem jak Ci mam jeszcze pomóc".Tak to było moje dno.Zrozumiałem że ja też kocham,a nie potrafię nic dać.Od tamtej rozmowy minęło trochę czasu,dzięki Bogu, i nam to był koniec mojego picia i początek mojego nowego życia.Trzeźwieć zacząłem 2 lata później,dwa lata przygotowywałem się do tego kroku do trzeźwienia.Nie uważam dziś nikogo za dno,za zero,ale to ja.I każdy może dziś snuć swą opowieść,każdy może mówić to co myśli.Ja jednak kocham ludzi.Pozdrawiam Cię w tę noc i życzę dobrych snów.

Oj Kobitko. Dwa zdania i tyle emocji. Podobnie jak Laku nie bardzo mogę zrozumieć o co Ci tak naprawdę chodzi. Alkoholicy tak mówią Kasiu że osiągają swoje dno , i ono jest różne dla wszystkich, Jedni na nim pozostają , inni odbijają się od dna i rozpoczynają żmudną drogę do trzeźwości. Nigdy nie mówimy że jesteśmy dnem , nikim itd. Każdy z nas , niezależnie od tego czy jest osobom uzależnioną czy nie ma swoją Godność Człowieka . Zapraszam do lektury w temacie KIM JESTEM. Laku , zmartwiłeś mnie swoją decyzją.

kolego laku i sławku będziecie moze gośćmi u mojej siostry na weselu bo w tej kwesti nie jestem jeszcze zorientowana, w sumie mi uciekło! kolego laku aż z wrażenia wyłączyłam telewizor i czytałam naprawde z wielką ciekawością i skupieniem. w sumie to chodzi o mojego szwagra ,a męża brata, kawalera! pracuje bardzo ciężko na dachach i praktycznie co zarobi to tylko przepije! i prubowałam do niego z mężem dojść i nawet tata też, i jeden pan w ośrodku w dt, i mu przetłumaczyć , że poprostu alkoholizm to choroba i trzeba ją leczyć! ale to nie pomogło, puki z mężem pilnowaliśmy na każdym kroku przez dwa lata na każdym kroku, to nie pił i miał wszystko,potem przeszedł granice nieprzyzwoitości, i mu odpuściłam całkowicie, i powiedziałam, jeżeli ja daje palec a ktoś by chciał całą ręke, to tu sie pomoc kończy! noi jak myśmy wodze popuśćili, tak zaczeła sie wolna swawolka! i picie po pracy do oporu, noi rano do pracy! w domu jego rodzice odpuścili mu całkowicie, a po cichu mówią że już im brak sił doniego/ ja mówie że odpuki nie zrozumie że ma problem i nie pójdzie na leczenie,to nic z niego nie będzie! a ja go niestety nie będe za ręke prowadziła całe życie bo ja mam trójke dzieci swoich i problemów fure i czwartego dziecka nie potrzebuje, albo drugiego męża, bo mam jednego i nie mam na co narzekać! noi właśnie stąd właśnie moje dwa wpisy! także ja nie mam problemu. tylko nie wiem jak temu chłopakowi 31letniemu udowonić to!dziękuje na odzew na moje wpisy!ale dobrze by było na żywo pogadać, bo to temat dosyć obszerny!

Droga Kasiu-jest takie powiedzenie w "ruchu" Al anon-;" nie zaczął pić przez Ciebie i nie dla Ciebie skończy" i jest to najprawdziwsza prawda jaką można wymyśleć.Nie pomoże mu ani brat,ani rodzice,ani Twój tata,i nawet Ty.Wiesz znów trzeba by sięgnąć do "ruchu" AA i terapi,każdy alkoholik kiedyś osiągnie swoje dno,jednym się to uda jak żyją innym niestety po śmierci.Brutalne,ale niestety prawdziwe.Piszesz że przez dwa lata "udawało" się mieć nad nim kontrolę,ja myślę jednak inaczej,choroba nie rozwijała się tak szybko jak teraz.Znów pytanie dla czego?. Widzisz alkoholik,swoje "wady" swoje "niedociągnięcia" ukrywa za "skorupą" kłamstwa,pychy i własnego chorego ja.Sięgając po alkohol daje mu ulgę,zapomnienie choć przez chwilę że robi źle/choć sam o tym jeszcze nie wie/.Picie,na początku umiarkowanie,daje mu to pewne rozluźnienie," chory"spokój.Weźmy na ten przykład mnie,nie potrafiłem nic załatwić-każde wyjście do urzędu,do Zusu,do urzędu skarbowego ,nawet lekarza sprawiało mi bariery nie do przejścia.Wypicie jakiejś dawki alkoholu dawało mi poczucie siły-złudnej siły -Ja to załatwię Ja wszystkim załatwię,Ja,Ja,Ja.Pamiętam jak "szczyciłem" się jak inni padali a ja jeszcze mogłem pić,później już niestety albo stety nawet wielkie dawki alkoholu nie przynosiły mi ulgi,nie pozwalały zapomnieć o swych dziadostwach o kłamstwach,myśli o tym że wszyscy mnie krzywdzą,a przecież ja taki dobry.Swoje dno osiągnołem jak straciłem pracę,sam doszedłem do wniosku że muszę zmienić swoje życie,"rozwalała" mi się rodzina,nikt już nie wierzył że mogę się zmienić/oprócz mojej żony/ to był rok 1992./nie piłem kupę lat ale też nie "rozliczyłem się z swoją przeszłością,to wracało,nie pozwalało zapomnieć ile złego się wydarzyło,ilę dziadostwa jeszcze we mnie zostało.I powiem Ci że nie pijący alkoholik/tzw suchy/ może być jeszcze gorszy od pijącego.Zapiłem,raz,drugi.I dziś mogę powiedzieć że wreszcie trzeźwieję,"pozamykałem" swą przeszłość,rozliczyłem się z nią,od początku,od małego.I pewnie Cię to dziwi jak to od małego,przecież jako małolat nie piłem-tak to prawda,ale od małego chciałem być kimś innym,od małego zacząłem kłamać,udawać wszystko wiedzącego.I tu zaczyna się mój problem,od lat młodości,jak ukradłem lizaka koledze w przedszkolu,jak kłamałem że mama jest dyrektorem, a ojciec wielkim nadleśniczym-kłamstwa kłamstwa i jeszcze raz kłamstwa,wychowany byłem w "zimnym" domu,gdzie nikt nie przytulał,nikt nie powiedział kocham cię synu,tylko nakazy i zakazy.Piszę to po to by nakreślić jeszcze raz że alkohol jest i był tylko symptomem mojej choroby.Wiesz kiedy "przerabiałem"4 krok w AA /"zrobiliśmy odważny i gruntowny obrachunek moralny"/ i "sponsor" poprosił bym napisał to co czuję i od kiedy czuję że jestem alkoholikiem -napisałem,"w wieku 19 lat po raz pierwszy napiłem się alkoholu"-I powiedział STOP gdzie poleciałeś,a wcześniej?. Zrobiłem wielkie oczy przecież nie piłem wcześniej,"a co czujesz wracając do lat młodości do dzieciństwa"-Co czułem,jakiś żal smutek,strach,niepewność.:"opisz to zacznij od kąd pamiętasz".Napisałem,przyznałem się do kradzieży lizaka,do kłamstw na temat mojego "ciepłego domu" wszystko jak na spowiedzi tylko 1000 razy więcej szczegółowo.Przeprosiłem kolegę po nastu latach za kradzież/dalej widywaliśmy się/on śmiał się nie pamiętał tego- ja tak pamiętałem i mnie to gdzieś gryzło.I wiesz co -przestało boleć przestałem mieć wyrzuty sumienia-pomogło,tak jak później krok po kroku pozbywałem się siebie tamtego "złego"zakłamanego.Po co Ci to wszystko piszę?.Chciałbym byś choć troszkę łagodniej popatrzyła na mnie,na szwagra na nas alkoholików.Wiem trudne,powiem nawet bardzo trudne zrozumieć.Zostaw go samemu sobie,zostawić i nie pozwolić się tylko mu sobą manipulować,nie płacić jego długów,je,myje się,prą zużywa,-ma płacić za to wszystko,ma osobiście ponosić konsekwencje swego picia/życia/-nie można mu w żaden sposób pomóc inaczej-uwierz nie można.Jedynie można jeszcze skierować sprawę do MOPSu o leczenie przymusowe,nie wiem jaki to odniesie skutek ale zawsze można spróbować.On musi ponosić konsekwencje swego picia!!! tak mnie pomogli tak ja stałem się wreszcie sobą,i ostatnie zdanie-samo nie picie nic nie daje,trzeba działania tej osoby/np ja / by trzeźwieć.Trudne to prawda,ale uwierz on nie jest dnem,on jest człowiekiem i to bardzo chorym,jak pomóc -niepomaganiem-absurd,niestety prawdziwy.Wiem co on w środku dziś przeżywa-znam to uczucie z autopsji/.Może kiedyś uda nam się spotkać i "zrobić" właśnie taki miting Otwarty-spikerski informacyjny-ja jestem gotów -już jestem gotów.Pozdrawiam Cię Katarzyno,namąciłem Ci w głowie?.Nie miałem takiego zamiaru.
Alkoholizm jest chorobą ciała umysłu i duszy.Lecz tą chorobę można zatrzymać w każdej chwili,przestać pić i leczyć się -niestety do końca życia-najtrudniej jednak przyznać się że jestem alkoholikiem i rozliczyć się z przeszłością.

ta historia jest baaaaaaaaaardzo mądra i naprawde daje dddddddddddddużo do myślenia, a momentami jak czytałam tą historie to jakbym szwagra historie miała przed oczami!dziś trzeci dzień i ani nie pił, ani nawet nie palił,i był facet do rany przyłóż, ale wiem że to tylko przykrywka i na krótką chwile, i obiecywanki że sie zmieni,i że on leczenia nie potrzebuje bo jemu nic nie dolega, że bywają gorsi! oj skąd ja znam te bajki! z jednej strony mam jego życie i problemy daleko gdzieś, i jakby sie tak zapil i coś by mu sie stalo, to by mnie to nawet nie ruszyło, i bym go mogła zostawić na pastwe losu, a z drugiej strony żyłam z alkoholikiem lat 20 w czterech ścianach na codzień i wiem jak to jest! że momentami człowiek jest tylko człowiekiem i jakieś uczucia ma, i z żalu drugiemu pomaga, tylko nie zawsze sie to opłaca!a gupia wymówka na temat leczenia, jest taka-zobaczysz że sie zmienie a do straszęcina narazie nie pojade, bo ręty nie potrzebuje i wstydu w robocie!a moja odpowiedz na to- no właśnie i tu cie mam! lepiej żeby wszyscy o tobie gadali kawaler alkoholik i ochlajtus niczego sie w życiu nie dorobił i wszystko przepił, jak że facet wzią sie w końcu za siebie i wyszedł na prostą! i tak właśnie wygląda rozmowa z takim człowiekiem!tak kolego właśnie jak wspomniałeś, że on wie wszystko lepiej i nie potrzebuje pomocy, bo on sobie da rady!ideał wzoru typowego alkoholika!,,wszyscy ale nie ja! dziękuje za odzew , i mądre słowa do myslenia!

Nie pije nie pali,może jeszcze kawy nie pije.No cóż też to znam z autopsji,po kolejnym piciu nie potrafiłem,palić pić kawy bo wszystko po tych "używkach" w środku mnie się telepało.No cóż zostawmy szwagra jednak w spokoju.Niech dochodzi do siebie do następnego razu,obym się mylił-jednak mało się mylę w takich wypadkach a właściwie nigdy.Zastanawiam się jednak jak pracodawca jego się czuje,czy nie obawia się że kiedyś może dojść do tragedii.Lecz to też już nie moja bajka.Fajnie było powspominać o sobie,czasami warto wrócić do tych lat, dni.W postępowaniu i "obronie" Twego szwagra przypominam sobie swoje zakłamanie-nie,nie pójdę,sam sobie pomogę,nie potrzebuje.Fajne to -znam to też,Mówi że renty nie potrzebuje,oby,dziś już za alkoholizm rent nie dają,bez obaw,tylko jego praca jest jednak niebezpieczna,a w niej warto nie mieć w organiźmie promili.Ze swej strony życzę mu jednak zdrowia,i oby kiedyś przejrzał na oczy.Dziękuję z temat-a rzeczywiście temat rzeka,i na pewno nie skończony.A jak na razie damy spokój,i oby ten spokój trwał jak najdłużej.Pozdrawiam Cię,i całą Twoją rodzinkę.

piękne zakończenie niezwykłej historii, która trwała, i trwać, będzie!a u nas , nasz miki dzis miał mały wypadek imatuśna sie tyle strachu nabawiła, że myślałam że oszaleje,na każdym kroku tą naszą małą chłopinke trzeba pilnować! przycią paca  w drzwiach auta! noi powtórka z rozrywki, izba przyjęć, bo myślałam że kość pęknięta, ale tylko albo naszczęćie  mocne stłuczenie! palec siwy, i w niedługim czasie nam paznokć zejdzie! i ciąg dalszy przebojów  z naszYm MIŚKIEM! pozdrawiam!

Żywe srebro z tego Waszego Mikołaja,jak nie głowa to znowu paluszek-trzeba rzeczywiście mieć "oczy" dookoła głowy.Ale jak widać po wydarzeniach chłopak "żywioł" wszędzie go pełno.Masz Mikołaj /wnuk/z kolei bardzo powolny,uważający zawsze po malutku,świetnie się uczący /średnia w 4 kasie 5,6/ fajny chłopak.A nie wiedziałem też że u Was budowa domku-już nie zazdroszczę,sami to kiedyś przeżywaliśmy,i powiem szczerze że jeszcze nie do końca mamy wszystko tak jakbyśmy chcieli.I jak zawsze wszystkiemu winna kasa,a raczej jej brak-no chyba że w totka wygramy,ale jest tu znów problem,żeby wygrać trzeba grać,a my nawet kuponu nie wysyłamy .Same mury to wielki pikuś największy problem a raczej największe pieniądze pochłaniają wykończenia.Jeszcze dobrze jak "ktoś" pomoże,u nas niestety wszystko tylko naszymi łapkami.Będąc w Częstochowie pogadam z "Mamusią" i przedstawię jej "problemy" nasze i Wasze,bo jakoś od jakiegoś czasu zaufałem jej-pomaga.Pozdrawiam i życzę pogody ducha.

oj , dziękuje gorąco za pamięć.tak a w piatek w nocy przylatuje następne zywe złoto! dopiero bedzie wesoło!a no ta jest z tymi domami! pomalutku, a do swojego człowiek dokłada, i żadne banki nam tego nie obiorą , tak jak niektórzy na 50lat kredyty biorą, a po 10ciu, dom sie sypie! pomału a do celu!naj warzniesze żeby dzięci były zdrowe, i rzadnch wybryków zdrowotnych nam nie robiły! i mąż miał siły do pracy, a ja do życia na odległość i zdrowie i cierpliwość do wychowywania naszch skarbów, to naprwde bedzie bardzo dobrze! pozdrawiam dobranoc
ps. no to szwagier sie juz nacieszył trzezwością?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!