Pozdrowienia

Moi przyjaciele. po długiej mojej męczarni, znalazłam odpowiedzi od was na forum. Kosztowało mnie to bardzo dużo nerwów, ale się udało i bardzo mnie to cieszy. jestem bardzo z siebie dumna, bo ze mnie kiepski komputerowiec. Umiem tylko podstawowe rzeczy na komputerze, tzn . w pracy na nim pracuje i czasami cos tam postukam. Bardzo się cieszę ze mogę coś tu napisać i oczywiście  przeczytać . Często zaglądam na tą stronę. A dziś bardzo się uśmiałam i ucieszyłam że znalazłam te odpowiedzi że jednak ktoś o mnie czasami pomyśli. Najpierw odpowiem Sławkowi, co to znaczy że napisałam że nie mam  środka. Sławku mój małżonek jak wrócił po terapii to ciągle mówi  że mu brakuje środka i ja jak sobie o czymś zapomnę to też mówię że nie mam środka. Nawet w pracy o tym wiedzą, ale to wszystko jest na wesoło. Chyba Ci Sławku już wytłumaczyłam co to znaczy nie mieć środka. Napiszę cos o sobie. Mieszkam w Dąbrowie Tarnowskiej w bloku, ale mam też malutkie ranczo nieopodal Dąbrowy tarnowskiej i latem mam tam dużo pracy. Muszę kosić trawę na podwórku które ma około 40 arów, mam tam jarzynki, pomidory, kwiatki. Ale tym się już zajmuję mój małżonek. Ja pracuję w bardzo fajnym miejscu, uwielbiam moja pracę , daje mi ona poczucie swojej wartości, no i oczywiście cos tam zarabiam. Ale kasa nie jest dla mnie najważniejsza, dla mnie są inne wartości ważne. Najważniejsze w tym czasie dla mnie jest to, że jakoś się poukładało z moim małżonkiem. Od kiedy nie pije to mam inne zupełnie inne życie, chociaż czasami też trudne. Ale jakoś do przodu ja nigdy się nie poddaje bo nie wolno się poddać, bo można się załamać. Trzeba przyjmować życie takie jakie jest , ale i walczyć o lepsze jutro tez trzeba. na tym będę kończyć te moje wywody i bardzo proszę o odpowiedz. Pa. 

Jeśli Wisiu czytasz inne wątki to odnieś się do tematu, jakie masz zdanie? czego doświadczyłaś. Powodzenia.